De eerste dagen stage
Blijf op de hoogte en volg jamila
02 Oktober 2014 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal,
Ik ben alweer 1,5 week hier en heb inmiddels ook mijn eerste dagen in het ziekenhuis erop zitten.
Vorige week waren we nog vrij en hebben we vooral rustig aangedaan en leuke dingen gedaan. Zaterdag zijn we naar white beach geweest met onze huisgenootjes. We zijn al vroeg opgestaan om de boodschappen te doen zodat we daarna meteen naar het strand konden! We hebben een uur in de taxi gezeten en toen aangekomen op het mooie white beach! Zijn we er nog maar 1,5 uur.. WORD HET EB, weg water!!! haha
Maandag was onze eerste dag stage. Ze wisten niet van onze komst dus dat begon al lekker. We hebben een rondleiding op de afdeling gehad. ze hebben hier nog een klasse verdeling. 3e klasse is een kleine kamer met 6 patiënten, 2e klasse is een kamer met 3 patiënten en ventilators en 1e klasse is een ruime 1 persoons kamer met koelkast en airco. Dan heb je ook nog super klasse, dan heb je ook alle luxe van de 1e klasse en staat er een extra bed zodat bijvoorbeeld familie kan blijven slapen.
De 2e stagedag moesten we op normale tijd (7.00) beginnen. Ze beginnen hier met het begroeten en het opnoemen van alle zusters. Je naam word opgelezen door hoofdzuster Silvin, (ik ben zuster Luiten) en daarop antwoord je met: Aanwezig zuster Silvin, goedemorgen Daarna lezen ze 'het woord van de dag'. Ik kreeg de bijbel in mijn handen en moest hier uit een stuk lezen. Dan begint de overdracht van een uur!! De nachtzuster draagt alle 24 patiënten over terwijl je het maar van een paar patiënten hoeft te weten. Dan is het ondertussen al 8.30 en begint de ochtend zorg. Ik was er al snel achter dat bijna niks hetzelfde is in vergelijking met een Nederlands ziekenhuis. Temperaturen doen ze nog onder de oksel, bloeddruk met de hand en een kwikmeter, infusen lopen op de hand, van sommige dingen denken ze dat ze steriel werken, maar is het absoluut verre van steriel, ze weten amper wat diabetes is, patiënten liggen met gemak 3 weken in het ziekenhuis en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb mijn ogen uitgekeken!
Dinsdag stond ik bij een patiënt op de kamer en klonk er een hele harde bel op de gang. KLING, KLONG, KLING, KLONG en dat ging nog even zo door. Ik dacht: Wat gebeurt er toch?? Ik liep naar de hoofdzuster heen om te vragen wat er aan de hand was, blijkt dat het signaal te zijn dat het bezoekuur begint! haha
Verder is er hier van hoge werkdruk geen sprake. 'Rustig aan rustig aan' of 'No spang' zeggen ze steeds. Het is heel apart om te zien dat ze zich echt nooit haasten!! Zelfs niet als de noodbel klinkt!!
Morgen heb ik nog 1 dag stage en dan heb ik alweer weekend! Martine is Zaterdag jarig dus dat moet zeker gevierd worden!
Liefs Jamila
P.S. Foto's volgen nog
Ik ben alweer 1,5 week hier en heb inmiddels ook mijn eerste dagen in het ziekenhuis erop zitten.
Vorige week waren we nog vrij en hebben we vooral rustig aangedaan en leuke dingen gedaan. Zaterdag zijn we naar white beach geweest met onze huisgenootjes. We zijn al vroeg opgestaan om de boodschappen te doen zodat we daarna meteen naar het strand konden! We hebben een uur in de taxi gezeten en toen aangekomen op het mooie white beach! Zijn we er nog maar 1,5 uur.. WORD HET EB, weg water!!! haha
Maandag was onze eerste dag stage. Ze wisten niet van onze komst dus dat begon al lekker. We hebben een rondleiding op de afdeling gehad. ze hebben hier nog een klasse verdeling. 3e klasse is een kleine kamer met 6 patiënten, 2e klasse is een kamer met 3 patiënten en ventilators en 1e klasse is een ruime 1 persoons kamer met koelkast en airco. Dan heb je ook nog super klasse, dan heb je ook alle luxe van de 1e klasse en staat er een extra bed zodat bijvoorbeeld familie kan blijven slapen.
De 2e stagedag moesten we op normale tijd (7.00) beginnen. Ze beginnen hier met het begroeten en het opnoemen van alle zusters. Je naam word opgelezen door hoofdzuster Silvin, (ik ben zuster Luiten) en daarop antwoord je met: Aanwezig zuster Silvin, goedemorgen Daarna lezen ze 'het woord van de dag'. Ik kreeg de bijbel in mijn handen en moest hier uit een stuk lezen. Dan begint de overdracht van een uur!! De nachtzuster draagt alle 24 patiënten over terwijl je het maar van een paar patiënten hoeft te weten. Dan is het ondertussen al 8.30 en begint de ochtend zorg. Ik was er al snel achter dat bijna niks hetzelfde is in vergelijking met een Nederlands ziekenhuis. Temperaturen doen ze nog onder de oksel, bloeddruk met de hand en een kwikmeter, infusen lopen op de hand, van sommige dingen denken ze dat ze steriel werken, maar is het absoluut verre van steriel, ze weten amper wat diabetes is, patiënten liggen met gemak 3 weken in het ziekenhuis en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb mijn ogen uitgekeken!
Dinsdag stond ik bij een patiënt op de kamer en klonk er een hele harde bel op de gang. KLING, KLONG, KLING, KLONG en dat ging nog even zo door. Ik dacht: Wat gebeurt er toch?? Ik liep naar de hoofdzuster heen om te vragen wat er aan de hand was, blijkt dat het signaal te zijn dat het bezoekuur begint! haha
Verder is er hier van hoge werkdruk geen sprake. 'Rustig aan rustig aan' of 'No spang' zeggen ze steeds. Het is heel apart om te zien dat ze zich echt nooit haasten!! Zelfs niet als de noodbel klinkt!!
Morgen heb ik nog 1 dag stage en dan heb ik alweer weekend! Martine is Zaterdag jarig dus dat moet zeker gevierd worden!
Liefs Jamila
P.S. Foto's volgen nog
-
02 Oktober 2014 - 07:54
Hermien:
Erg leuk om jou zo te volgen en te lezen wat je meemaakt, en wat apart dat alles nog zo op de ouderwetse
manier gaat. Fijn weekend alvast en voor Martine gefeliciteerd. -
02 Oktober 2014 - 08:02
Hannie:
Wat super leuk om weer een verslag van je belevenissen te lezen. Grappig hoe daar de levens stijl en de werkwijze zo anders is anders dan hier. Ze maken zich duidelijk niet zo snel druk om iets, maar dat lijkt me niet altijd fijn. Geniet maar lekker en tot snel.
Dikke knuffel van je moeder -
02 Oktober 2014 - 08:32
Daphne:
He zuster luiten!! Geniet maar van de rust daar'! Voordat je het weet ben je weer in nl aan het pokkelen! Lekker genieten.
Die rust daar kan Nederland nog wat van leren! -
02 Oktober 2014 - 09:11
Gerdie:
zuster Luiten, denk dat ik je dan ook maar zo ga noemen.... -
02 Oktober 2014 - 09:23
Erna:
Hallo zuster Luiten :-). Wat leuk om weer een verslag van je te lezen. Grappis om te lezen dat alles daar nog zo ouderwets gaat. Weet niet of dat altijd goed is trouwens. Als ik zou moeten kiezen zou ik toch liever in Nederland in het ziekenhuis liggen hahaha. Maar fijn om te lezen dat het verder goed met je gaat en veel plezier nog. En feliciteer Martine maar van mij.
Gr. Erna -
02 Oktober 2014 - 10:14
Jantine Luiten:
Al heel wat mee gemaakt zo te horen. Het zou voor jou vast wel wennen zijn, jouw streverige, hardwerkende mentaliteit in chillings Suriname. Doe het rustig aan en geniet ervan!
Liefs -
02 Oktober 2014 - 11:45
Hanny Dibbets:
erg leuk om je reisverslag te lezen! En grappig om te horen hoe een ziekenhuis daar werkt! Nou zuster Luiten! Succes en ik ben erg benieuwd naar het volgende verslag! Groetjes -
02 Oktober 2014 - 13:12
Iks:
Vogens mij zit jij weer knetter te overdrijven.feliciteer martine ook even van mij,en geniet er met zn allen van.
Iks -
02 Oktober 2014 - 20:04
Anke Bemers:
Superleuk om te lezen Jamila.Ik wens jullie daar heel veel plezier. Groetjes aan Martine. -
03 Oktober 2014 - 00:24
Mieke:
haha...don't worry ne happy....genieten Jamiel -
03 Oktober 2014 - 16:30
Berendien T:
Muhaha zometeen ben jij de ideale werknemer want dan kom je terug en ga je je baas iedere ochtend een stuk uit de bijbel voorlezen en zeggen, goedemorgen hoofdzuster.
Geniet lekker met de andere bakra's en inderdaad ik zou zeggen, No Spang Sweety :-) -
06 Oktober 2014 - 16:04
Lidy:
Dag Jamila
Ja dat is de stage wel. Een andere wereld. Kijk ook even op it's learning naar de berichten. Boeiend om al je stage verhalen te horen. Blijf schrijven. Hart. groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
